Beschrijving
De allereerste repetitie gaat in een roes voorbij. ‘Spontane chemie’ luidt het eensgezind. Running, nu op het album, wordt tijdens die eerste sessie geschreven. Als ze de oefenruimte uitlopen, zijn ze een band: Mister and Mississippi. Een band die op school een kleine buzz veroorzaakt, want in de wandelgangen wordt al gezegd dat dit iets Heel Bijzonders is. Die schoolopdracht eindigt met een ‘goed’, de hoogste beoordeling. Ze trekken zich een lang weekend terug op een afgelegen plek om elkaar beter te leren kennen, platen van Bon Iver, Sigur R’s en Fleet Foxes te luisteren en liedjes te schrijven. Het dan geschreven Northern Sky maakt indruk als ze het tijdens hun derde optreden ooit in Paradiso spelen. Hun vierde show is in de Melkweg Max bij de finale van de Amsterdamse Popprijs, die ze glansrijk winnen. Bevrijdingsfestival Amsterdam volgt daarna, dan de Popronde en 3FM. Dat het viertal wat in huis heeft, ziet ook Patrick Watson. Ze openen twee keer voor de Canadees. Na afloop vertelt hij erg onder de indruk te zijn van hun set. Net als Blaudzun: hij laat ze meerdere shows openen voor zijn uitverkochte najaarstournee. Inmiddels trekt ook BelgiǮ aan hun mouw. En dan moet het debuutalbum nog verschijnen.
Als producer van hun titelloze debuut kiezen ze Reyn Ouwehand (a balladeer, Kane, Coparck). De live-sessies die hij met de bands die hij opneemt doet in Het Huis Verloren maken grote indruk op de band. Ze vallen voor zijn manier van werken. ‘Hij is iemand die het experiment aan durft en geduldig is. Zijn visie sluit perfect aan op de onze, het klikte meteen. Zijn studio is in een oude kerk, dat geeft een heel bijzondere sfeer. Als je goed luistert hoor je de kerk terug op het album, want we namen vrijwel alles live op’. In een week tijd staat alles er op. Eén album, elf liedjes en een veelbelovende toekomst voor de boeg, anderhalf jaar na oprichting. En daarom ontkom je niet aan zo’n cliché als ‘wat goed is komt snel’.
