Beschrijving

De Zingende Fresia’s brengen van oorsprong een uitbundige en louter Nederlandstalige show die deels draait rond opzienbarende covers van Koos Alberts, André Hazes, Bonnie St. Claire, Willy Alberti en andere prinsen en prinsessen van het levenslied. Soms zijn de uitvoeringen bijzonder hilarisch, soms ontroerend authentiek, soms behoorlijk woest. Niet zelden ook zijn ze -voor zover je dat mag zeggen- mooier dan het origineel en lijken ze in bijna niets meer op het nummer waar ze van afstammen’ Totdat halverwege weer het verband wordt gelegd en het feest der herkenning losbarst.

HEFTIG!
Een hedendaags concert van De Zingende Fresia’s klinkt swingender en strakker dan ooit ervoor’ en bij tijd en wijle wil het er ook flink heftig aan toe gaan. Bijvoorbeeld als Hazes wordt gemixt met Rammstein en een gevoelige tekst van Frank Boeijen -met een dikke knipoog- op een nummer van Peter Pan Speedrock wordt geplakt! Maar juist deze onbestaanbare combinaties zijn zo ijzersterk en vermakelijk dat zelfs de grootste kniesoor zich lachend in de woelende massa voor het podium mengt! Met het eigen werk van de band, dat circa éénderde van het repertoire beslaat, is het eigenlijk niet anders. Rock, rap, pop, metal, country, smartlappen en stampende hoempa’s worden op onnavolgbare wijze met elkaar vermengd. En keer op keer levert dit energieke en bovenal zeer aanstekelijke nummers op met een hoog meezing-gehalte. Af en toe -toevallig net als het publiek uitgeput voor het podium staat- passeren er rustiger nummers de revue: heuse tranentrekkers die volop ruimte bieden aan ‘oprechte’ bezinning. Want uiteindelijk blijft het levenslied de basis van de Fresia’s!

ALLEEN MAAR BETER
Het geluid en de opzet van De Zingende Fresia’s is in de loop der jaren danig veranderd. In den beginne waren de Fresia’s een lekker maf smartlappen-kwartet dat vooral uitblonk door een melige show en heel veel kolderieke interactie met het publiek. De nadruk is echter steeds meer op de muziek komen te liggen. En die is op haar beurt alleen maar beter en pittiger geworden. Om dat te bereiken is de band jaren geleden uitgebreid met de krolse bralstudent Meeuwis. Hij bespeelt een kreunend jaren ’70 orgeltje, tovert de vreemdste effecten uit z’n heavy sample-machine en staat daarnaast als 2de rock-gitarist aan de rand van het podium. Ook de terugkeer van mede-oprichter en solo-gitarist Teddy Fresia is zeer bepalend geweest voor het nieuwe geluid. Hetzelfde kan worden gezegd over de uit Drenthe afkomstige Vakslager die jarenlang tegen de achterkant van de goedgebipste Dilana Smith aankeek, maar alweer enkele seizoenen de man is die samen met bassist John de Wolf voor een oerdegelijke ritmische fundering zorgt. Blikvanger van het gezelschap is de kersverse Dodo Fresia, die dit seizoen zijn met stemproblemen kampende vriend en voorganger De Zingende uit de brand helpt. De rol van frontman is Dodo overigens op het lijf geschreven. Als een ware baas der dwazen mixt hij hilarische aankondigingen met stupide rockster-acties en hitst de band en zijn publiek daarbij zo ver op dat bij iedereen het bloed kolkend door de kuiten kabbelt en dansen nog het enige is dat men begeert.

SPRONG VOORWAARTS
Dat De Zingende Fresia’s zich maar blijven ontwikkelen blijkt ook uit de optredens van vorig jaar. Nimmer stond de band in één seizoen op zoveel grote en aansprekende evenementen en festivals! Wat ook niet mis is: de winterstop werd ingeluid met ’n heftig live-optreden dat prime-time op 3FM werd uitgezonden en waarmee het nummer ‘Fransje B.’ een soort van cult-status kreeg. In het seizoen 2004 zal het vermoedelijk n’g beter gaan. De release van het nieuwe album Spett’rvet, een goedgevulde concertagenda én een tourtje langs het alternatieve circuit met de avondvullende show ‘Smartverscheurend Hard!’ zijn in elk geval uitstekende voortekenen!